موضوع: "لحظاتی با اهل بیت(ع)"

ساده زیستی و قیام مقتدرانه

آنچه از اخبار و روایات بر می آید امام زمان علیه السلام به عنوان آخرین ذخیره الهی با اقتدار کامل قیام کرده و در مقابل ستمگران، زورگویان و مستکبران عالم به جهاد مسلحانه و مبارزه بی امان خواهد پرداخت؛ و تا برقراری قسط و عدل، احقاق حقوق محرومان مستضعفان و اجرای کامل دستورات الهی به مبارزه خود ادامه خواهد داد. امام حسین علیه السلام از این رویداد عظیم این گونه خبر می دهد:

«اذا خَرَجَ الْمَهْدی لَمْ یکنْ بَینَهُ وَ بَینَ الْعَرَبِ وَ قُرَیشٍ الَّا السَّیفِ وَما یسْتَعْجِلُونَ بِخُرُوج الْمَهْدی؟! وَاللَّه ما لِباسُهُ الَّا الْغَلیظُ وَلا طَعامُهُ الَّا الشَّعیرُ وَ ماهو الَّا السَّیفِ وَالْمَوْتُ تَحْتَ ظِلِّ السَّیفِ»؛

آنگاه که مهدی (عج) ظهور نماید میان او و قوم عرب و قبیله قریش به جز شمشیر حاکمی نخواهد بود؛ چرا برای خروج مهدی علیه السلام عجله می کنید؟ به خدا قسم او لباس خشن پوشیده و غذایش نان جو خواهد بود. آن حضرت با شمشیر جهاد می کند و مرگ نیز در پرتو شمشیر است.[8] [یعنی پیروان او با ساده زیستی و مبارزه و مرگ همراه خواهند بود.]

امام حسین علیه السلام از مدت مبارزه و جهاد آن حضرت نیز خبر داده و به عیسی خشّاب که از حضرت مهدی علیه السلام می پرسید، چنین پاسخ داد:

«صاحِبُ الْامْرِ الطَّریدُ الشَّریدْ الْمَوْتُورُ بِابیهِ الْمُکنّی بِعَمِّةِ یضَعُ سَیفَهُ عَلی عاتِقِهِ ثَمانیةَ اشْهُرٍ»؛

حضرت مهدی (عج) پنهانی زندگی کرده و بعد از ظهور به خونخواهی پدرش قیام می کند و با کنیه عمویش خوانده می شود. شمشیرش را هشت ماه تمام بر دوش دارد.[9]

عشق به مهدی علیه السلام

روزی در محضر امام حسین علیه السلام از وجود مقدس حضرت ولی عصر علیه السلام سخن به میان آمد و از آن حضرت سؤال شد که آیا حضرت مهدی علیه السلام هم اکنون متولد شده است یا نه؟!

حضرت اباعبداللَّه علیه السلام فرمود:

«لا وَلَوْ ادْرَکتُهُ لَخَدَمْتُهُ ایامَ حَیاتی»؛

نه خیر هنوز متولد نشده است اگر من به حضورش می رسیدم تمام عمرم را به او خدمت می کردم.[6]

شور و نشاط مهدی علیه السلام

امام حسین علیه السلام در خبر دیگری در موضوع مهدویت به نشاط و شادابی امام زمان علیه السلام اشاره کرده و فرمود:

وقتی که امام زمان علیه السلام ظهور کند عدّه ای او را نمی شناسند، زیرا آن بزرگوار به صورت جوانی شاداب و توانا ظهور می کند و جوانی آن حضرت بعد از قرن ها نوعی آزمایش مردم می باشد؛ چرا که آنان به انتظار شخصی که سال های زیادی عمر کرده می باشند.

قطعی بودن ظهور

امام حسین علیه السلام برای آنکه به کسی شک و شبهه ایجاد نشود و طولانی بودن غیبت موجبات یأس و ناامیدی افراد را فراهم نیاورد، بر قطعی بودن ظهور مهدی علیه السلام تأکید کرده و با کمال قاطعیت فرمود:

«لَوْ لَمْ یبْقِ مِنَ الدُّنْیا الَّا یوْمٌ واحدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ ذلِک الْیوْمَ حَتَّی یخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلدی، فَیمْلَأُها عَدْلًا وَ قِسْطاً کما مُلِئَتْ جَوْراً وَظُلْماً، کذلِک سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّه یقُولُ»؛

اگر از عمر دنیا حتی یک روز هم باقی نماند، خداوند آن روز را آنقدر طولانی می کند تا مردی از فرزندانم ظهور نماید و دنیا را از عدل و داد پرکند؛ همان طوری که از ظلم و ستم و ناعدالتی پر خواهد شد. من از رسول خدا صلی الله علیه و آله این گونه شنیده ام. [5]

منزلت منتظران ظهور

امام حسین علیه السلام بعد از آنکه از غیبت طولانی آن گرامی پرده برداشته و از حضور نامحسوس حضرت مهدی (عج) در میان امت اسلام خبر می دهد، به مقام و منزلت منتظران راستین ظهور مهدی علیه السلام اشاره کرده و می فرماید:

از ما اهل بیت علیهم السلام دوازده نفر برای جانشینی رسول خدا صلی الله علیه و آله تربیت و هدایت شده ایم که اول آنان امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام است و آخرشان نهمین فرزند من، پیشوایی است که در راه حق قیام خواهد کرد. خداوند متعال به برکت وجود او زمین را بعد اینکه از مرده است زنده خواهد کرد و به دست توانای او برتری دین حق را بر تمامی آیین های موجود آشکار خواهد ساخت، گرچه مشرکان و مخالفان نخواهند.

در عصر غیبت او عده ای از دین اسلام فاصله گرفته و خارج می شوند و در همان عصر غیبت، گروهی دیگر بر اعتقادات راسخ خود ثابت و استوار می مانند و مورد شماتت و آزار قرار می گیرند. به آنان گفته می شود که: پس این وعده ظهور کی محقق خواهد شد اگر شما راست می گویید؟![3] آگاه باشید کسانی که در آن زمان بر آزارها و تکذیب مخالفان صبر کنند و در انتظار ظهور منجی عالم بشریت با تحمل رنج ها و مشقت ها اصرار ورزند، پاداش آنان همانند رزمندگان صدر اسلام است که در دفاع از اسلام به فرمان رسول خدا صلی الله علیه و آله به نبرد پرداخته اند.[4]

مهدویت از منظر امام حسین علیه السلام

غیبت مهدوی

حضرت سیدالشهدا علیه السلام در مورد عصر غیبت سال ها قبل از تولد حضرت مهدی علیه السلام فرمود:

«قائِمُ هذِهِ الْامَّةِ هُوَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدی وَ هُوَ صاحِبُ الْغَیبَةِ وَهُوَ الَّذی یقْسَمُ میراثُهُ وَ هُوَ حَی»؛ [1]

قائم آل محمد صلی الله علیه و آله در میان امت اسلام، نهمین فرزند من است. او دارای غیبت است و میراثش در حالی که زنده است تقسیم خواهد شد.

امام حسین علیه السلام حتی به جریان غیبت صغری و کبری نیز اشاره کرده و یاد آور می شود که:

«لِصاحِبِ هذاالْامْرِ غَیبَتانِ احْداهُما تَطُولُ حَتَّی یقُولَ بَعْضُهُمْ: ماتَ، وَ بَعْضُهُمْ: قُتِلَ وَ بَعْضُهُمْ: ذَهَبَ. وَلا یطَّلِعُ عَلی مَوْضِعِهِ احَدٌ مِنْ وَلی وَلا غَیرِهِ الَّا الْمَولی الَّذی یلی امْرَهُ»؛ [2]

حضرت صاحب الامر مهدی موعود (عج) دو نوع غیبت خواهد داشت؛ یکی از آنها طولانی خواهد بود، به طوری که بعضی می گویند او از دنیا رفته است و بعضی دیگر می گویند کشته شده و عده ای نیز می گویند او قیام کرده و رفته است. امّا هیچ کس از دوست و دشمن به جای او اطلاع نخواهد یافت، مگر کارگزاران ویژه اش که مأمور اجرای فرامین آن بزرگوار هستند.