مدرسه علمیه زینبیه ایوان

بهترين وسيله

چه کار کنيم؟ مرگ خيلي سخت است، خدا چگونه مي‌خواهد با ما معامله کند؟ اگر عمل داشته باشيد چيزي نيست، مثل اين است که پيراهن کثيف را از تنت بيرون کني و پيراهن تميز بپوشي.

به ياد ساعت مرگ

همين قدر بدان، ما ساعتي را در پيش داريم که در آن ساعت، ماييم و مأمورهاي بي‌نظير خدا، براي آن ساعت فکري بکن؛ حضرت علي عليه‌السلام مي‌فرمايند:

لا دار للمرء بعد الموت يسکنها الا التي کان قبل الموت بانيها فان بنيها بخيرٍ طاب مسکنها و ان بناها بشرٍ خاب ثاويها

براي مرد بعد از مرگش جايي نيست که در آن جا ساکن شود، مگر آن‌جايي‌که قبل از مرگ بنا کرده باشد. اگر آن‌را با خير و خوبي ساخته باشد، جاي خوبي دارد و اگر با شر ساخته باشد، جايگاه پرفقر و نيازي خواهد داشت.

نجات از سؤال قبر

يکي از مشکلات قبر، سؤال دو ملک مقرب خدا يعني نکير و منکر (بشير و مبشر) از ميت است؛ [لذا] اين دعا «رضيت بالله ربّا و بالاسلام ديناً» را که در اعمال و تعقيبات مشترکه نماز در اوايل مفاتيح‌الجنان آقاشيخ عباس قمي آمده و متضمن اقرار به توحيد و امامت و وحي و نبوت است را حفظ کرده و پس‌از هر نماز بخوانيد. وقتي زبان شما به آن کلمات عادت کرد و هنگامي که شما را در قبر گذاشته و همه برگشتند و در حالت تنهايي قرار گرفتيد، چون عادت به آن دعا داريد، شروع مي‌کنيد به خواندن آن دعا. اين‌جاست که آن دو ملک براي سؤال قبر نزد شما مي‌آيند و مي‌بينند شما مشغول خواندن همان چيزي هستيد که آن‌ها مي‌خواستند از شما بپرسند. در اين حال يکي از آن دو ملک مي‌گويد: از اين شخص بپرسيم! ديگري مي‌گويد چه بپرسيم؟ او که قبل از پرسش دارد مي‌خواند! در نتيجه تصميم بر سؤال مي‌گيرند و مي‌گويند من ربک؟ من نبيک؟ شما در آن حال سربلند کرده و به آن‌ها مي‌گوييد، مگر نمي‌شنويد که من دارم مي‌خوانم: «رضيت بالله رباً و بالاسلام ديناً» ديگر اين چه سؤالي است که از من مي‌کنيد؟! آن دو ملک خوشحال مي‌شوند و قبرتان باغي از باغ‌هاي بهشت مي‌گردد.

تقاضاي مرگ، ممنوع!

در حديث آمده است «الدنيا مزرعةالاخرة» هرچه در اين عالم بيش‌تر باشيم، براي عالم پس‌از مرگ بيش‌تر کار مي‌کنيم، از اين رو تقاضاي مرگ لازم نيست.

شکر واقعي

شکر واقعي آن است که تمام اعضا و جوارح انسان، از دست و پا و گوش و قلب، براي آن هدفي که خدا آن‌ها را خلق کرده که همان مقام عبوديت است، قرار بگيرد.