مدرسه علمیه زینبیه ایوان

**معماردانایی ای معلم

الفبا به دستم دادي تا ديو ناداني را در جمرات سياهي و تباهي سنگ زنم وبراي عبور از گذر گاه پيچ در پيچ ترديد، تا رسيدن به سعادتگاه يقين، ريسماني از جنس كلام آويختي تا به اعتمادِ تمام، آن را چنگ زنم.

خدمت به تو خدمت به تمام فضائل است

خدمت به تو خدمت به حس پريدن است خدمت به خوب ديدن و خوب شنيدن است.

اما هزاران اميد و نويد خوبان، گرد ملال بر رخسار دانش افروزت نشانده اند.

چه نام ها كه از پرتو وجود تو نامي شده و چه نان ها كه از سفره بي بخل تو تناول شده است.

تو را چه باك. كه تو معلم اميد و بشارتي.

اي ابر پرسخاوت دانش! باز هم فرو ببار و دل به روزهايي ببند، كه نهال هايي را كه درزمين دانايي به دست تدبير و مراقبت وخون دل كاشتي ثمر دهند اين برترين پاداش معلمي اس

معلم مثل ادراک است لبریز از درد

مثل نماز، سر شار از حضور

مثل نیایش است ،لبریز از نیاز

مثل کتاب است،مالامال از اگاهی

مثل حس اولین نمره بیست،سر ریز از شعف

مثل خداست،اکنده از خوبی

امیرالمومنین امام علی(درود خدا بر او)، در نصیحتی ماندگار فرمودند:

با سكوت بسيار، وقار انسان بيشتر شود،

و با انصاف بودن، دوستان را فراوان كند،

و با بخشش، قدر و منزلت انسان بالا رود،

با فروتني، نعمت كامل شود،

با پرداخت هزينه‌‏ها، بزرگي و سروري ثابت گردد،

و روش عادلانه، مخالفان را درهم شكند،

و با شكيبايي در برابر بي‏‌خرد، ياران انسان زياد گردند.

متن حدیث:
وَ قَالَ عليه السلام بِكَثْرَةِ الصَّمْتِ تَكُونُ الْهَيْبَةُ وَ بِالنَّصَفَةِ يَكْثُرُ الْوَاصِلُونَ وَ بِالْإِفْضَالِ تَعْظُمُ الْأَقْدَارُ وَ بِالتَّوَاضُعِ تَتِمُّ النِّعْمَةُ وَ بِاحْتِمَالِ الْمُؤَنِ يَجِبُ السُّؤْدُدُ وَ بِالسِّيرَةِ الْعَادِلَةِ يُقْهَرُ الْمُنَاوِئُ وَ بِالْحِلْمِ عَنِ السَّفِيهِ تَكْثُرُ الْأَنْصَارُ عَلَيْهِ

«نهج البلاغه، حکمت224»

قالَ الإمام الجواد - عليه السلام - : ثَلاثُ خِصال تَجْتَلِبُ بِهِنَّ الْمَحَبَّةُ: الاْنْصافُ فِي الْمُعاشَرَةِ، وَ الْمُواساةُ فِي الشِّدِّةِ، وَ الاْنْطِواعُ وَ الرُّجُوعُ إلي قَلْب سَليم.
«كشف الغمّه، ج 2، ص 349»

امام جواد - عليه السلام - فرمود: سه خصلت جلب محبّت مي كند: انصاف در معاشرت با مردم، همدردي در مشكلات آن ها، همراه و همدم شدن با معنويات.