مدرسه علمیه زینبیه ایوان

محمد صدوقی، در سال ۱۲۸۷ شمسی در یزد متولد شد. در سال ۱۳۰۹ به حوزه علمیه قم رفته و به تحصیل و تدریس علوم پرداخت، از ابتداء ورود به قم با امام خمینی آشنا شد و پس از تکمیل تحصیلات نزد: عبدالکریم حائری یزدی، سید صدرالدین صدر، سید محمدتقی خوانساری، سید محمد حجت، سید علی محمد کازرونی، غلامرضا فقیه خراسانی، بنا به توصیه مراجع قم برای اداره امور شرعی مردم به استان یزد رفت. با شروع نهضت امام خمینی در سالهای ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ به مبارزین پیوست و پس از پیروزی انقلاب، نماینده مردم یزد در مجلس خبرگان قانون اساسی و امام جمعه این شهر شد. وی در دهم ماه رمضان مطابق با یازدهم تیرماه ۱۳۶۱ پس از ادای نماز جمعه بدست سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به شهادت رسید.

سید اسدالله مدَنی تبریزی در سال ۱۲۹۲ شمسی در شهر آذرشهر به دنیا آمد، پدرش میرعلی نام داشت. در دوران نوجوانی به قم عزیمت کرد و پس از گذراندن درسهای مقدماتی حدود چهار سال در درس امام خمینی شرکت کرد. سپس به شهر نجف در عراق رفت و تدریس و تحصیل خود را ادامه داد. از اولین کسانی بود که در جریان وقایع سال ۱۳۴۲ شمسی در نجف از امام تبعیت کرد و در انتشار تلگرام آیت الله محسن حکیم به همین مناسبت نقش داشت. وی در جریان مبارزات سیاسی دستگیر و تبعید شد. بعد از پیروزی انقلاب، نماینده همدان درمجلس خبرگان شد و بعد از شهادت آیت الله قاضی طباطبائی از سوی امام خمینی به سمت امام جمعه و نماینده امام در تبریز منصوب شد. سید اسدالله مدنی بعداز ظهر روز جمعه، بیستم شهریور سال ۱۳۶۰ش پس از آنکه خطبه‌های نماز جمعه به پایان رسید در سن ۶۷ سالگی توسط سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به شهادت رسید.

سید محمدعلی قاضی طباطبائی (۱۲۹۳- ۱۳۵۸ش) فرزند سید باقر در تبریز متولد شد. تحصیلات مقدماتی را در تبریز خوانده و در سال ۱۳۱۸ راهی حوزه علمیه قم شد و از درس‌های اساتیدی مثل؛ سید محمد حجت کوه کمره ای، سید حسین بروجردی و امام خمینی کسب علم کرد. در سال ۱۳۲۸ از قم عازم حوزه علمیه نجف شد و در نزد آیت الله محمد حسین کاشف الغطاء مشغول کسب علم شد. با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، در آذربایجان فعالیت‌های سیاسی انجام می‌داد. در این مدّت چندین نوبت دستگیر، زندانی و تبعید شد. در شامگاه عید قربان و پس از اقامه نماز مغرب و عشاء در مسجد شعبان، در تاریخ ۱۰/۸/ ۵۸ به شهادت رسید.

در سال‌های نخست تشکیل جمهوری اسلامی در ایران افراد زیادی در ترورهای مخالفان جمهوری اسلامی کشته شدند. برخی از این افراد امامان جمعه شهرها بودند که در ادبیات رسانه‌ای جمهوری اسلامی به شهدای محراب معروف شدند. هر چند ترور برخی از آنان هنگام نماز جمعه نبود.

شهید محراب از دو واژه شهید و محراب تشکیل شده است. شهادت در دین اسلام به‌معنای کشته شدن در راه خدا است و مِحراب طاقنمایی است که جهت قبله در مسجد را نشان داده و امام جماعت در آنجا به نماز می‌ایستد. شهید محراب به کسی گفته می‌شود که در مراسم برگزاری نماز به شهادت رسیده باشد. حضرت علی(ع) اولین شهید محراب است که ابن ملجم مرادی در مسجد کوفه با شمشیر فرق ایشان را شکافت و او با همین زخم به شهادت رسید از این رو امام علی(ع) اولین شهید محراب نام گرفت.