مدرسه علمیه زینبیه ایوان

 یا ضامن اهو یا امام رضا

باب الجواد…بارش باران… نگفتنی ست،

اذن دخول بر لب یاران، نگفتنی ست…

صدها هزار زائر و عاشق میان صحن،

عرض ادب به شاه خراسان… نگفتنی ست…

یا امام رضا جان

ما دولت تسلیم و رضا می طلبیم

راهی سوی اقلیم بقا می طلبیم

اندر دو جهان ، عزت و اقبال و نجات

از فیض ولایت رضا می طلبیم

السلام علیک یا امام رضا

یا امام رضا دلم هوای تو کرده شه خراسانی ..

چه می شود که بیایم حرم به مهمانی…؟

دلم زکثرت زشتی بریده آقاجان…

عنایتی که بیایم، تویی که درمانی…

یا امام رضا

دستت را میگذاری روی مرزی ترین نقطه وجودت یک حس گمشده آهسته شروع میکند به جوانه زدن… سلام میکنی چشمت مست تماشای گنبد طلا میشود… بو می کشی تا ریه هایت پر شود از عطر حضور نگاه مهربان امام رضا و احساس تازگی اندیشه های خسته ات را فرا میگیرد… زیر لب زمزمه می کنی یا ضامن آهو یا غریب الغربا

حواست به من هست؟ دلت را جا گذاشتی در حرم و گره اش زدی به ضریح امام رضا…

درد دل با امام رضا

یا امام رضا

به کوی تو هر جا که پا می گذارم

همان جا دل خویش جا می گذارم

مبادا برانی که با صد امید

قدم در حریم شما می گذارم….