مدرسه علمیه زینبیه ایوان

غیبت  ولی عصرعلیه السلام از رازهای بسیار پیچیده ای است كه با ظهور او همه حقیقت روشن می گردد. “عبدالله بن فضل هاشمی” می گوید امام صادق علیه السلام فرمود: حضرت صاحب الامر به ناچار غیبتی خواهد داشت، به طوری كه گمراهان در شك واقع می شوند.

سئوال كردم: چرا؟

فرمود: اجازه بیان علتش را نداریم .

گفتم: حكمتش چیست؟

با توجه به این آیه، خداوند متعال در هر زمان و دوره ای، مردم آن دوره را مورد امتحان قرار می دهد تا مومنین واقعی از متظاهرین به دین و ایمان مشخص شوند. امتحان الهی در هر زمان، متفاوت و متناسب با رشد و كمال عقلی مردم آن زمان است. در دوران غیبت كبری، با غایب شدن حجت خدا، مردم به استقامت و پایداری نسبت به دین امتحان می شوند تا منتظرین واقعی از غیر واقعی تمیز داده شده و هر كدام پاداشی در خور موفقیت در این امتحان به دست آورند.

فرمود: همان حكمتی كه در غیبت حجت های گذشته وجود داشت، در غیبت آن جناب وجود دارد، اما حكمتش جز بعد از ظهور او ظاهر نمی شود، چنانكه حكمت سوراخ كردن كشتی و كشتن جوان و اصلاح دیوار به دست حضرت خضر علیه السلام برای حضرت موسی علیه السلام آشكار نشد جز هنگامی كه می خواستند از هم جدا شوند.

دوست داشتنی‌ترین چیزها نزد تو، در حق میانه‌ترین، در عدل فراگیرترین و در جلب خشنودی مردم گسترده‌ترین باشد. که همانا خشم عمومی مردم خشنودی خواص را از بین می‌برد، اما خشم خواص را خشنودی عوام بی اثر می‌کند. خواص جامعه همواره بار سنگینی را بر حکومت تحمیل می‌کنند، زیرا در روزگار سختی یاری‌شان کمتر، در اجرای عدالت از همه ناراضی‌تر، در خواسته‌هایشان پافشارتر، در عطا و بخشش‌ها کم سپاس‌تر، به هنگام منع خواسته‌ها دیرعذرپذیرتر و در برابر مشکلات کم استقامت‌تر هستند.

خداوند از ما انتظار انتخاب اصلح را دارد. اسلام عزیز ما انتخاب اصلح را می‌خواهد. اگر برای صلاح خودمان بود، توقع نداشته باشیم که خدا از ما حمایت کند و از همه ما نیز راضی باشد و مشکلات کشور را حل نماید. اما اگر برای او انتخاب کردیم، می‌توانیم توقع داشته باشیم که مشکلات مملکت نیز حل شود. یقیناً این‌گونه خواهد بود. هر کجا خود را بر خدا مقدم داشتیم، مشکلات کشور بیش‌تر شد، ولی هر زمان که برای رضایت خداوند گام برداشتیم، خدا نیز ما را مورد لطف خاص خود قرار داد.
بنابراین انتخابات و انتخاب اصلح یک امتحان الهی است. اگر با چشمان باز و آگاهانه در پای صندوق‌های رای حضور پیدا نکنیم، تکلیف خود را درست انجام نداده‌ایم. اصل شرکت در انتخابات، انجام یک واجب است، اما واجب دوم این است که برای پست ریاست جمهوری، اصلح و شایسته‌ترین را انتخاب کنیم.

نماینده مجلس باید به اسلام، جمهوری اسلامی و قانون اساسی اعتقاد داشته باشد.
وکیل مجلس باید متعهد به قوانین اسلام و داداری حسن سابقه باشد.
نماینده مردم در مجلس باید خدمتگذار مردم دلسوز طبقه ضعیف باشد.
یکی از صفات نماینده مجلس، آراستگی اخلاقی و حسن خلق است.
کسی که به مجلس می‌رود باید مثل مرحوم مدرس شجاع باشد.
نماینده مجلس باید اهل تقوا و معنویت باشد نه اهل دنیا.
نماینده مجلس نباید مخالف نظام و قانون اساسی باشد.
وکیل مجلس باید به طور واقعی به دنبال راه و خط امام باشد، باید بفهمد که امام به دنبال چه بود؟
نماینده ساکت و راکد به درد نمی‌خورد، نماینده باید فعال و، پرتحرک و برنامه ریز باشد.
اگرکسی در مقابل دشمن مرعوب است نماینده مردم درمجلس شد، واویلاست.
آدمی اگر دارای فساد مالی یا اخلاقی، عقیدتی یا سیاسی باشد، به درد مجلس نمی‌خورد.
کسی شایسته نمایندگی است مجلس را سنگری برای دفاع از اسلام و انقلاب در برابر دشمن بداند.
نماینده مردم در خانه ملت باید طعم فقر را چشیده باشد تا مدافع پابرهنگان باشد.
اگر نماینده ای در دل خود به آرمان‌های حضرت امام (ره) اعتقادی نداشته باشد، اشغال این پست برای او حرام است.
یکی از صفات نماینده اصلح این است که از مسائل سیاسی روز اطلاع کافی داشته بهشد.
کسی که می‌خواهد نماینده مردم باشد نباید اهل سوءاستفاده باشد.
وکیل این ملت انقلابی، مؤمن و شجاع باید انقلابی‌ترین، مؤمن‌ترین و شجاع‌ترین مردم باشد.
نماینده ملت باید دارای بصیرت سیاسی باشد.
مرفهین بی درد به درد مجلس نمی‌خورند.
باید جلوی نماینده ای که می‌خواهد با پول خرج کردن به مجلس برود را گرفت.

حضور همگانی مردم در پای صندوق‌های رأی و دقت آنان در انتخاب نمایندگانی صالح و با تقوا و معتقد به نظام و ولایت فقیه، راهکاری برای پاسداری ارزش‌ها و بقای حکومت دینی است. مردم باید در این امتحان‌های بزرگ الهی، برای ماندگاری دین و نظام، پا به عرصه دفع خائن و انتخاب خادم درستکار بگذارند و در این میدان، رضای خداوند را بر رضای خویشتن مقدم دارند؛ تا همچنان ضامن ترویج فرهنگ اسلام عزیز و نفی سلطه جهانخواران و مستکبران شوند! از این رو امام بزرگوارمان در پایان عمر شریف خود فرمودند: “من در ایام آخر عمر با امیدواری کامل و سرافرازی از نبوغ شما به سوی دار رحمت حق کوچ می‌کنم. سرفرازی و مباهات آنگاه به حد کمال خواهد رسید که در ا نتخابات مجلس شورای اسلامی، چون انتخابات ریاست جمهوری، کمال رشد انسانی - اسلامی خودتان را نشان دهید.”
شما ای ملت عزیز که برای خدا و جلب رضای او به پا خاستید و با تأیید و توفیق ذات مقدسش به پیروزی معجزه آسا رسیدید، اکنون نیز در این مرحله که مقام امتحان است، کوشش کنید که مصالح اسلام و کشور اسلامی را فدای منافع شخصی یا گروهی نکنید. من انتظار دارم که وحدت کلمه خود را حفظ و در انتخاب وکلای خود رضای حق را بر رضای خود مقدم دارید. زمانی این رضایت حاصل می‌شود و همه مرضی خداوند عزیز می‌گردیم که معیارهای انتخاب اصلح را مد نظر قرار دهیم و نماینده‌ای را برگزینیم که دارای ویژگی‌های ذیل باشد، که امام بزرگوارمان همواره بر آن پای می‌فشردند:
“اشخاصی که انتخاب می‌کنید،‌ سوابقشان را مطالعه کنید… در زمان سابق چه جور بودند، در زمان انقلاب چه جور بودند، از اول انقلاب تا حالا چه جور بودند و سوابق خانوادگی‌شان چه هست، عقایدشان چه هست و مقدار معلوماتشان چه هست.”.[1]
افرادی را انتخاب کنید که متعهد به اسلام شرقی و غربی نباشند، بر صراط مستقیم انسانیت و اسلامیت باشند. [2]
“کسانی را که انتخاب می‌کنید، باید مسایل را تشخیص دهند، نه از افرادی باشند که اگر روس یا امریکا یا قدرت دیگری تشری زد، بترسند؛ باید بایستند و مقابله کنند.”[3]
“مردم شجاع ایران با دقت تمام به نمایندگانی رای دهند که… طعم تلخ فقر را چشیده باشند و در قول و عمل مدافع اسلام پا برهنگان زمین… و مدافع اسلام ناب محمدی (ص) باشند.”[4]
“باید اشخاص امین و صادق در مجلس شورا بروند که مقررات شما را بر طبق خواسته‌های خدای متعال پیاده کنند.”[5]
“سرنوشت اسلام و کشور خود را به دست کسانی دهید که به اسلام و جمهوری اسلامی و قانون اساسی معتقد و نسبت به احکام نورانی الهی متعهد باشند و منفعت خود را بر مصلحت کشور مقدم ندارند.”[6]
“انتخاب اصلح برای مسلمین، یعنی انتخاب فردی که تعهد به اسلام و حیثیت آن داشته باشد، و همه چیز را بفهمد و چون در مجلس، اسلام تنها کافی نیست، بلکه باید مسلمانی باشد که احتیاجات مملکت را بشناسد و سیاست را بفهمد و مطلع به مصالح و مفاسد کشور باشد و ممکن است به شما و گروه شما هم مربوط نباشد، که اگر اصلح را انتخاب کردید، کاری اسلامی می‌کنید و این محکی است برای خودتان که تشخیص بدهید انتخاب برای اسلام است یا برای صلاح خوتان.”[7]
بنابراین اگر انتخاب، برای اسلام باشد، در این صورت، رضایت حق را بر رضای خویش مقدم داشته‌ایم و سعادت دو سرا و کمال خود را تدارک دیده‌ایم؛ و حافظ و نگهبان جمهوری اسلامی ایران گشته‌ایم.