آمادگى در احكام
چهارشنبه 96/03/17
آمادگى در احكام
يكى از مسائل شرعى كه در موضوعات مختلف مطرح شده است موضوع آمادگى است. در اينجا به چند نمونه از آنها اشاره مى شود:
۱. اگر نزديك وقت نماز به قصد مهيّا شدن براى نماز وضو بگيرد اشكال ندارد.
۲. آمادگى براى تكليف با عبادات تمرينى براى كودكان.
۳. آمادگى براى شركت در نماز جماعت.
۴. آمادگى براى روزه دارى ماه رمضان.
۵. مستحب است انسان هميشه براى مرگ آمادگى داشته باشد.
سه نكته درباره راستگويى
چهارشنبه 96/03/17
سه نكته درباره راستگويى
۱. راستگويى يكى از صفات برجسته مؤمنان است.
۲. راستگويى در صورتى كه موجب فتنه و فساد گردد جايز نيست.
۳. گفتار مسلمان را بايد همچون رفتار او حمل صدق و راستى نمود مگر آن كه خلاف آن ثابت شود.
انجام وظايف ديگران
چهارشنبه 96/03/17
انجام وظايف ديگران
به صورت طبيعى هر كس بايد وظايف شرعى واجب خود را انجام دهد و ديگران نمى توانند به جاى او انجام دهند. اما در چند صورت مانعى ندارد:
۱. قضاى نماز و روزه پدر توسط پسر بزرگ تر بعد از وفات.
۲. اجيرگرفتن براى نمازها و روزه هاى ميت (نماز استيجارى يا تبرعى).
۳. اجير گرفتن براى انجام حج واجب كسى كه توان شركت در مراسم حج را ندارد.
چهار نكته درباره حيوانات حرام گوشت
چهارشنبه 96/03/17
چهار نكته درباره حيوانات حرام گوشت
۱. خوردن و خوراندن گوشت حيوانات حرام گوشت حرام است.
۲. ادرار و مدفوع حيوانات حرام گوشتى كه خون جهنده دارند نجس است.
۳. تا حيوانات حرام گوشت زنده هستند بدنشان پاك است ولى با مردنشان نجس مى شود.
۴. در نماز نبايد اجزاى حيوانات حرام گوشت بر بدن و لباس نمازگزار باشد.
احکام
چهارشنبه 96/03/17
معيار عرف
معيار بسيارى از مسائل فقهى عرف است. در اينجا به چند نمونه از آنها اشاره مى شود:
۱. هر موسيقى از نظر عرف لهوى و مطرب و مناسب با مجالس عيش و نوش باشد حرام است.
۲. هر كارى كه عرفاً اهانت و بى احترامى به قرآن محسوب شود حرام است.
۳. قصد ماندن هميشگى و ماندن مقدارى از زمان كه عرفاً صدق وطن كند.
۴. ملاك در كثيرالشك عرف است.
۵. معيار خارج شدن از حالت كثير الشك در نماز عرف است.
۶. بازى با هر چيزى كه عرف آن را از آلات قمار مى داند حرام است.
۷. معيار ضرر داشتن در احكام عرف است.
۸. هر عملى را كه عرفاً به آن رقص گويند براى غير همسر جايز نيست.
۹. معيار حداقل ريش صدق عرفى است.
۱۰. محلى را كه انسان به عنوان وطن جديد انتخاب مى كند به صرف نيت حكم وطن را پيدا نمى كند بلكه بايد مدتى بماند تا عرفاً صدق كند آن محل وطن اوست.