مدرسه علمیه زینبیه ایوان

من خدا را دارم

کوله بارم بر دوش

سفری می باید

سفری …  

چنان زندگی کن
تا کسانی که تو را میشناسند
اما خدا را نمیشناسند
به واسطه آشنایی با تو
با خدا آشنا شوند

دلت که گرفت، دیگر منت زمین را نکش
راه آسمان باز است ، پر بکش . . .

خدایا
هرگاه عاشقانه خواندمت عاشقانه تر جواب دادی…
هرگاه خالصانه تمنایت کردم مشتاقانه تر اجابت کردی…
چه روزها که ندیدمت ولی تو دیدی…
چه زمانها که نخواندمت ولی تو خواندی…
چه حکمتی ست در خدایی تو که این چنین مهربانی میکنی…

ﺍﺯ ﺑﻮﺩﺍ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ : ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ دعا ﺑﻪ درگاه ﺧﺪﺍوند ، ﭼﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ ؟

ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ : ﻫﻴﭻ .

ﺍﻣﺎ ، ﺑﻌﻀﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ..

ﺧﺸﻢ ، ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ، ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ، ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻋﺪﻡ ﺍﻣﻨﯿﺖ ، ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﯼ ﻭ ﻣﺮﮒ .

 ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺎلمان ﺧﻮﺏ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮔﺎﻫﯽ با ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻧﻬﺎ ، خیال ﺁﺳﻮﺩﻩ تری داریم…