مدرسه علمیه زینبیه ایوان

پرچم، پیشانی ­بند، انگشتر، چفیه، بیسیم روی کولش، خیلی با نمک شده بود.

گفتم: چیه خودتو مثل علم درست کردی؟میدادی پشت لباست هم برات بنویسن!

پشت لباسش را نشان داد: جگر شیر نداری سفر عشق مرو.

گفتم: به هر حال اصرار بیخود نکن، بیسیم­چی لازم دارم، ولی تو رو نمیبرم هم سنت کمه و هم برادرت شهید شده.

دستش را گذاشت روی کاپوت تویوتا و گفت: باشه،نمیام. ولی فردای قیامت شکایتت رو به فاطمه زهرا میکنم ؛ میتونی جواب بدی؟؟

گفتم:برو سوار شو

چند روز بعد در پایان عملیات پرسیدم: بیسیم چی کجاست؟

بچه­ ها گفتند: نمیدونیم کجاست ، نیست.

به شوخی گفتم: نگفتم بچه است، گم میشه؟حالا باید بگردیم تا پیداش کنیم.

بعد از عملیات داشتیم شهدا رو جمع میکردیم. بعضیا فقط یه تیر یا ترکش ریز خورده بودن. یکی هم بود که ترکش سرش رو برده بود. برش گرداندم،پشت لباسش رو دیدم:

?جگر شیر نداری سفر عشق مرو………….?

شکر!

که در قلبمان ،

مویرگی هست،

متصل به خون گرم شهیدان1

واز همان خون است که گاه، به یادشان می تپد،تپشی زندگی بخش….

گفتم 

اگر کربلا بودم تا پای جان برای حسین.ع. تلاش میکردم 

گفت

یک حسین .ع. زنده داریم نامش مهدی.عج. است 

تا حالا برایش چه کرده ای 

مدتی است یادمان رفته پسری مانده  ازتبار علی.ع. 

او که برای سپاه بی سردار خود سال هاست به دنبال 313 نفر میگردد….

مثل گندم باش 

زیر خاک میبرندش ،باز میروید پرتر….

زیر سنگ میبرندش  آرد می شود پر بها تر…

آتش می زنندش نان میشود مطلوب تر….

به دندان می جوندش جان میشود نیرومندتر …