بهار آشنایی...

ماه رمضان، بهار آشنایی است؛ بهار دوستی که سر زده است دوباره؛ فرصتی که می شود همه استعدادهای عرفانی را کشف کرد؛ بهاری که می شود در آن، زندگی را دوباره از سر گرفت و زندگی را نه از کرختی بیدار شدن پس از طلوع آفتاب، زندگی را نه با قرآن های روی تاقچه یا کنار اسفند برای بدرقه یا استقبال، بلکه زندگی را با قرآن هایی در دل، قرآن هایی زیر لب، قرآن هایی که در ثانیه هامان تزریق می شوند، از سر بگیری

لحظه وداع نزدیک است...

 لحظه‌ی وداع نزدیک است…

 لحظه‌ی وداع نزدیک است…

لحظه‌ی وداع نزدیک است…  

لحظه‌ی وداع با ماه مهدی، با شعبان، و من در آخرین لحظه های  این ماه به مناجات شعبانیه نشسته‌ام “و اسمَع دُعائی اِذا دَعَوتُک” را فریاد می‌زنم تاپس از آن “و اسمَع نِدائی اِذا دَعَوتُک” را با ناله و زاری هجی کنم. و اینک رمضان است، ماه ِخدایی که قلبم حرم اوست. ماه بی‌نیاز مطلق، ماه الله. و من در این ماه مهمانم. دلم برای واژه واژه‌ی کتاب خدا تنگ است و من می‌خوانم؛ “الف لام میم"، عشق من در دستان تو، ای تنها مونس من. “ذلک العشقِ” من، “لاریب فیه"، ای خدای عاشقی‌ام . من در آغوش مُهر دلدادگی‌ام. و باران روزه‌داری‌ام “انتَ ربُّ العظیم” را برای تو، ای بی‌مثال داد می‌زند.

صبح دلدادگی‌ام را با آهنگ دل نواز “الّلهم اِنی اَسئَلُک مِن بَهائِک” و عطر سحری که با صلوات‌های مادر عجین گشته است و شبنم انتظار برمژگانم آغاز می‌کنم تا با صدای “فَاَجِبنی یا الله” دو رکعت نماز عاشقی به جا آورم و دلِ خاکیِ بی‌پناهم را در پناه “یس والقرآن الحکیم” پناه دهم که تنها مأمن من تو هستی ای خدای دیدگانم و من، زیر چتر پروردگاریت، از باران غم، که در این زندان، بر سر و رویم می‌بارد ایمن شوم . من، روزه‌دار عاشقی‌ام. تشنه‌ی دیدار توأم. نگاهم کن تا سیراب شوم. نگاهم را پذیرا باش که هر چه سفیر تو، قرآن را می‌نگرم سیر نمی‌شوم.  

نگار همین دیروز بود که با ماه رجب وداع کردیم و به ماه شعبان سلام گفتیم ، چقدر لحظه ها زود می گذرند ، مثل باد. خداوندا ! ما چه کردیم و چه توشه ای در این ماه اندوختیم ؟ همه ی لحظاتمون به غفلت گذشت در وداع ماه رجب گفتیم اگر در این ماه چیزی کسب نکردیم الهی توفیق بده تا در شعبان بدست آوریم و حالا وقت وداع با شعبان ماه مهدی است .

خداحافظ ای ماه خدا ! خدا حافظ ای ماه مهربانی ، ای ماه عشق 

چقدر دلم برایت تنگ می شود ، دیروز که آمدی با لبخند تو را در آغوش گرفتم ، غافل از اینکه به همین زودی باید با تو وداع کنم ، اما امروز با چشمان اشکبار و با بغض در گلو و با دلتنگی با تو وداع می کنم گر چه تحمل این دوری سخت است اما به امید آمدن ماه رمضان تحمل درد دوریت برایم آسان می شود.

خدایا ! این دلهای غفلت زده و زنگار گرفته را آماده رمضان کن ، رجب و شعبان گذشت به ما توفیق درک رمضان را عنایت فرما.

آهای دنیا با توام...

آهای دنیا به خواب خرگوشیت ادامه بده ایشان هنوز نرسیده اند

آهای شبه مسلمان بخواب که امروز هم رسوا کننده ات نرسیده است

آهای مستکبران برانید اسب قدرت را که صاحب عصر باز هم نیامده

آهای مستضعف باز هم ناله بزن ، باز هم خرد شو در درون که آفتاب ظلم امروز را هم با آرامش طلوع کرد

آهای انسان دلسوخته انسان ، انسان باز هم جمعه شد و او نیامد

اما دنیا ، شبه مسلمان ، مستکبر و مستضعف ،انسان ، انسان این پایان دنیا نیست که به والله

قسم او خواهد آمد و هر کس را سر جایش خواهد نشاند

آسمان دل گرفته

اینجا هوا بارانی است گویا آسمان هم کم طاقت شده و برای نبودنت زیر گریه زده

گویا دیگر آسمان هم طاقت دیدن زمین بدون شما  را ندارد

و شاید هم از پلیدی و گناه ما خسته شده

و می بارد به امید آنکه بارشش پلیدی ها را بشوید و زمین را آماده ظهور شما کند 

غروب است غروب جمعه ای دیگر

غروبی بارانی

آسمانی دل گرفته

و زمینی غربت زده

ببار آسمان

آنقدر ببار که پاکمان کنی شاید لایق دیدار شدیم

ببار و بخوان

اللهم عجل لولیک الفرج

که گفته اند دعای زیر باران به اجابت نزدیک است

اللهم عجل لولیک الفرج

توصیه امام رضا(ع) برای لحظات آخر ماه شعبان

توصیه امام رضا(ع) برای لحظات آخر ماه شعبان
اباصلت هروى روایت کرده است که در جمعه آخر ماه شعبان به خدمت ثامن الحجج(ع) رفتم، حضرت(ع) فرمود: اى اباصلت! اکثر ماه شعبان رفت و این جمعه آخر آن است پس تدارک و تلافى کن در آن چه از این ماه مانده است، تقصیرهایى را که در ایام گذشته این ماه کرده‌اى و بر تو باد که رو آورى بر آنچه برای تو نافع است و دعا و استغفار بسیار کن و تلاوت قرآن مجید بسیار کن و به سوى خدا از گناهان خود توبه کن تا آنکه چون ماه مبارک درآید، خود را براى خدا خالص گردانیده باشى و در گردن خود امانت مگذار و حق کسى را مگر آنکه ادا کنى و در دل خود کینه کسى را مگذار، مگر آنکه بیرون کنى و مگذار گناهى را که انجام می‌دادی، مگر آنکه ترک کنى و از خدا بترس و بر خدا در پنهان و آشکار امور خود توکّل کن و هر که بر خدا توکّل کند خدا او را بس است و در بقیه این ماه این دعا را بسیار بخوان:

«اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضى مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِىَ مِنْهُ»؛

خدایا اگر در آن قسمت از ماه شعبان که گذشته ما را نیامرزیده‌اى در آن قسمت که از این ماه مانده بیامرزمان، به درستى که حق تعالى در این ماه بندهاى بسیار از آتش جهنم براى حرمت ماه مبارک رمضان آزاد مى‌کند.