مدرسه علمیه زینبیه ایوان

عنايت امام حسين عليه‌السلام

امام حسين عليه‌السلام هرچه داشت در راه خدا داد، هرکس به خانه امام حسين عليه‌السلام برود، امام او را رها نمي‌کند، همه‌چيز به او مي‌دهد.

رسوايي در قيامت

خدا کند فرداي قيامت، «آدم» محشور شويم! در قيامت، برخي دُم‌دار و بعضي سم‌دار محشور مي‌شوند!

نفس را کنترل کن

نفس را هر طور عادت بدهيد، همان گونه پرورش مي‌يابد؛ اگر توانستيد کنترل کنيد، همان‌جا مي‌ايستد، ولي اگر نفس را آزاد گذاشتيد، چموش مي‌شود و ديگر نمي‌شود او را کنترل کرد.

مثلاً اگر امروز بگويم اين فرش اتاق من از حصير يا نمد است، بايد تبديل به قاليچه شود، فردا مي‌گويم اين قاليچه به درد اين اتاق نمي‌خورد، چرا که بهتر از اتاق است و اتاق بايد عوض شود. اتاق را عوض کردم، آن وقت مي‌گويم اين قاليچه‌ها به درد اين اتاق نو نمي‌خورد، بايد قالي يک تخته باشد و پرده اتاق بايد فلان جور باشد و همين‌طور که اتاق عوض مي‌کردم و قاليچه را تبديل مي‌کردم، عمر هم در اين مسير تمام شد. پس همين‌جا نفس را کنترل مي‌کنيم تا کِش پيدا نکند، شما بايد متوجه باشيد که اگر در زندگي نفس را کنترل نکنيد، گرفتار مي‌شويد و تا آخر عمر بايد مشغول اين کارها باشيد.

دستگيري ائمه عليهم‌السلام در هنگام مرگ

به زيارت هيچ امامي مشرف نشدم مگر آن که اولين سؤال و حاجت من از آن امام، اين بود که در حال احتضار و مرگ مرا ياري نمايد و دستم را بگيرد.

ذکر دائمي

انسان بايد عادت به ذکري داشته باشد که در مواقع حساس مرگ و انتقال از اين عالم، بتواند طبق عادت هميشگي آن ذکر را بگويد.