هذیان
دل من می گوید
که جهان باقی نیست
و زمان
عطر پریشان گلی است
که در این همهمه ها خواهد مرد
به کجا خواهم رفت؟
در کجا خواهم بود؟
چه کسی گریه پنهان شقایق ها را
پشت دیوار دلم
زمزمه کرد!
آه…
ای کاش جهان می فهمید
خنده های گل سرخ
رنگ آبی دارد.
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط عابدی در 1397/09/22 ساعت 11:40:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
1397/09/25 @ 03:18:05 ق.ظ
زكي زاده [عضو]
درود جالب بود و آموزنده
دعوتید
ابر لیمویی
http://maedeh.kowsarblog.ir/
1397/09/25 @ 09:58:20 ق.ظ
عابدی [عضو]
ممنون لطف دارید
1397/09/24 @ 02:50:17 ق.ظ
زكي زاده [عضو]
سلام
وب عالی دارید و مطالب خوب
دعوتید
هم تیتر فرهاد
http://maedeh.kowsarblog.ir
1397/09/23 @ 06:21:28 ب.ظ
ربیع الانام [عضو]
کل من علیها فان
احسنت،زیبا بود.
1397/09/23 @ 05:01:13 ق.ظ
زكي زاده [عضو]
درود
پشت دیوار دلم …
عالی بود
دعوتید
ملکه ی ناز و راز
http://maedeh.kowsarblog.ir/