ساعت دو بعد از ظهر بود که خبر فرار شاه از راديو پخش شد، فرياد شادماني جمعيت به هوا رفت، چراغ اتومبيل ها روشن شد، برف پاکن ها به رقص درآمدند، بوق ها به راه افتاد، غلغله شهر را برداشت.
جمعيت به شور آمده، و هر کدام به طريقي نفرت خود را از شاه نشان دادند؛ برخي اشک شوق مي ريختند، برخي عکس شاه را در اسکناس درشت پانصد توماني و هزار توماني سوراخ کرده بودند و بر دست گرفته بودند. گروهي هم نقل و نبات پخش مي کردند. جمعي نيز عکس هاي حضرت امام خميني (ره) را بين سرنشينان اتومبيل ها پخش مي کردند.
ساعت حدود چهار بعد از ظهر روزنامه هاي اطلاعات و کيهان با تيتر “شاه رفت» منتشر شدند. تيتر روزنامه ها از هميشه درشت تر بود. مردم روزنامه ها را بر سر، دست گرفته بودند و به يکديگر نشان مي دادند. برخي بين کلمه “شاه» و “رفت» ابرو باز کرده، با دست کلمه “در» را اضافه کرده بودند. در نتيجه تيتر روزنامه ها به صورت “شاه در رفت» خوانده مي شد.

مردم به مجسمه شاه حمله کردند و آن را پايين کشيدند و پرچم هاى الله اكبر را به جاى مجسمه هاى خرد شده ى شاه، نصب کردند و به آرزوي خود که از 28 مرداد 32 در دل داشتند، رسيدند.
مردم توانستند طاغوت پرنخوت زمانه را که 37 سال غاصبانه و به زور بر آنها حکومت کرده بود مجبور به فرار کنند، شادي و شعف مردم پس از شنيدن خبر در رفتن شاه ديدني بود و خاطر آن روز هرگز از ذهن ملت فراموش نمي شود.
بايد توجه داشت که فرار شاه از ايران، از حوادث مهم تاريخ انقلاب اسلامي است، لذا در اين نوشتار سعي شده است به برخي از حوادث و وقايع ديماه سال 1357که به فرار شاه از کشور منجر شد، از نگاه رسانه هاي ديداري، شنيداري، نوشتاري و… پرداخته شود. همچنين ذکر اين نکته نيز ضروري است که در اين نوشتار، به پيام هاي حضرت امام خميني (ره) که راهگشا و راهنماي مبارزات ملت ايران بود و توطئه هاي شوم شاه و عمال آن را خنثي مي ساخت، اشاره شده است.